z cypru

papierowa relacja. miasto Larnaca

kamienne kręgi

kolejny poranek kawowo turystyczny. brak ustalonego celu aż do jego osiągnięcia. czy jak to inaczej opisać? idzie sie idzie i nagle sie mówi okej to tu… tym razem padło na rezerwat pod tytułem kamienne kręgi w Tumlinie. trochę się przypomina leonsjo i izaura, co nie? przy okazji odkryliśmy w lesie przepiękny obiekt sportowy zimowy –

ze wsi

fajną rzecz zaobserwowałem. od kiedy dostałem córkę, moje dwa koty w jakieś zajebiście zażyłe relacje popadły 🙂 mocno sie kochają. co prawda, nigdy se do oczu za bardzo nie skakały i w zgodzie żyły ale żeby razem spać?!.. się lizać??! 🙂 a poza tym to na wsi się było, wódkę piło, ze strzelby w rzutki

Mokre

przytłumiony deszczu dźwięk na szybach pomieszany z sandtrakiem z Noża w wodzie. Ciemne, mokre klimaty.

robaczki

Takie tam z dni ostatnich. W Eustachowie święta się zbliżają:

piknie

lato idzie. nowości: od Panabanana dostanę dwa nowe aparaty a kot belmondo podpisał kontrakt z DJ m-mike’m wyrusza na podbój wybrzeża a ja znów próbuję obróbki odwracalnej. pomimo za krótkiego i niedokładnego drugiego naświetlania klisza 6×6 wywołana właśnie w ten sposób naprawdę robi wrażenie. przepiękne tony. magia. na zdjęciach 1 do 4 miasteczko Iłża. fot

pomruki wolności

lepiej późno niż wcale. rozpocząłem sezon rowerowy. kilka zdjęć zrobiłem dziurkową kamerą 6×9 z papierem w środku i seagullem 6×6 z kliszą do naświetlarek laserowych.   a pod tym lewym krzaczkiem spożyłem, tym razem bez kontroli policyjnej, piwo karpackie mocne. bardzo mi pomogło na samopoczucie albowiem okazało sie że jestem stary pryk i już tak szybko jak

takie miszcz-marszcz

o podróżowaniu kilka zdjęć i o jednym łikendzie wstecz w czasie którego dużo sie działo. niewiem jak to się stało ale nic nie zgubiłem, sam nie zginąłem. dziś na początku, korzystając z okazji oczywiście, pozdrawiam moja mamę. siemamama 🙂

rozpiernicz kuchni

wziełem, tak wziełem, po chamsku, ordynarnie, bez ostrzeżenia. wziełem i rozpierniczyłem kuchnię mojego taty. obdarłem ze skóry, do samiuśkich kości. elektryczne arterie wyprułem z próchna ścian. ja, szkodnik.

kot Belmondo

DOSYć TEGO! powiedziałby Jacek gdybym nadal zwlekał z publikacją zdjęcia Belmondo. nowy członek naszej rodziny od razu zyskał szacunek kociej wspólnoty. wolno mu nawet czerpać ciepło z pudełka z piccą. w ogóle gość jest z klasą. ą ę:

sowa

jezu jaki film obejrzałem przed chwilą! jakiś taki jestem skostniały. trochę zdjęć zapuszczam poniżej:

mekit bera

nie było mnie w domu dwa dni. trzy prawie. koty takie stęsknione że siedzą mi na głowie obydwie już godzinę. w „więcej” zamieszczam paręnaście zdjęć wykonanych w czasie podróży powrotnej z pracy do domu w piątek oraz z łikendowego pobytu w Krakowie. uzależniony jestem od fot na maksa. w końcu trafiła mi się okazja zmiażdżyć