tomektomku

yjśtyjes pierun. o to chodzi właśnie w fotografii. tak sobie myślę teraz. o wpółdopierwszej. ten cień to ja, czyli to jest taki trochę autoportret z tomkiem pozdro barańszczak

stasiu

tata i ja pozdrawiamy strazakow

już nigdy

nie zrobię takiego fajnego zdjęcia.

cyklopy

bo mają po oku

kot

skanuję sobie starocie.

szwędacz krakowski

takie zaległe snimki: b b b b b b b b b korzystając z okazji pozdrawiam wielbicieli maka paki mojej ulubionej postaci z mojej ulubionej bajki.

w ucho

przepraszam pana. proszę pstryknąć grześka w ucho.

sześnasześ

wogóle ostatnio nie robiłem nic na średnim formacie. po przeprowadzce nie mam gdzie nawijać klisz. niedawno sprzątałem w samochodzie i znalazłem jedną nawiniętą i nienaświetloną. odrazu wycykałem. to akurat mi barańszczak strzelił podczas ostatniego kawopicia to ja pomieszałem barańszczaka z moją córeczką przypadkiem a to w krakowie gdzieś a to moje dwie gwiozdy telewizyjne 🙂

wycieczka do koniecpola

Pomysł akurat na to miasteczko padł podczas spacerku z bartkiem i dziewczynami. Bartek zapytał mnie, patrząc na pobliskie tory kolejowe: – a dokąd możnaby dojechać tymi torami?? a ja przypomniałem sobie błyskawicznie jak mój tata zabrał mnie kiedyś na wycieczkę do koniecpola. Jechaliśmy właśnie tymi torami a ja miałem z osiem lat. odpowiedziałem: – do

ze wsi

fajną rzecz zaobserwowałem. od kiedy dostałem córkę, moje dwa koty w jakieś zajebiście zażyłe relacje popadły 🙂 mocno sie kochają. co prawda, nigdy se do oczu za bardzo nie skakały i w zgodzie żyły ale żeby razem spać?!.. się lizać??! 🙂 a poza tym to na wsi się było, wódkę piło, ze strzelby w rzutki

mekit bera

nie było mnie w domu dwa dni. trzy prawie. koty takie stęsknione że siedzą mi na głowie obydwie już godzinę. w „więcej” zamieszczam paręnaście zdjęć wykonanych w czasie podróży powrotnej z pracy do domu w piątek oraz z łikendowego pobytu w Krakowie. uzależniony jestem od fot na maksa. w końcu trafiła mi się okazja zmiażdżyć

trip z dziedzin onirystycznych